Thomas Anders

Królowa Margot

Pięknie piszesz "zmarł"...zwierzaki umierają, tak jak ludzie, a zdychają podli. Ja też w swoim życiu przeszłam przez śmierć kilku psiaków, trudno się pozbierać. Szczęście w nieszczęściu miałam przy sobie pozostałą gromadkę, jakoś mi to pomagało. Opiekujcie się koteczką, a da Wam wiele radości - jest przesłodka. Ja też chciałabym przygarnąć wszystkie samotne zwierzaki, ale nie da się. W tej chwili mam jedną sunię (pisałam już na forum o mojej fascynacji yorkshire terrierami). Dla mnie życie bez zwierząt jest jałowe. Hellena, przekonaj męża, może znów wyrazi zgodę i "zaopatrzycie" się w jakiegoś "futrzaka". Ja radzę: "pozytywyny wpływ zwierząt na wychowanie dziecka".! Całuję w serduszka wszystkich przyjaciół zwierząt!

hellena

Królowa Margot

Ja na szczęście nie musiałam poddawać moich zwierzaków "zbawiennej" śmierci, odeszły same. Ale znam relacje, tych, którzy musieli pupilka poddać eutanazji. W tej sytuacji doskonale Cię rozumiem, rzeczywiście lepiej przeczekać, to taka podwójna tragedia śmierć zwierzaka i cierpienie dzieciaczka. Zwierzę czuje, przeżywa stres, cieszy się, pewnie nie myśli, ale żyje. Kiedyś zrobiono eksperyment dotyczący przeżywania stresu przez langustynki i co się okazało, złapanym w sieć skacze poziom cukru i są w silnym stresie. Oczywiście, że zwierzę nie jest zabawką, ani co gorsza, rzeczą.

Peter

Moje hobby to muzyka, książki i zwierzaki, mam pieska i uwielbiam z nim chodzić na spacery, a to jak się bawię z nim:
http://www.youtube.com/watch?v=HCyVwaZ7phk