Thomas Anders

anna s

Dawno tu już nikt nie pisał. Ja co prawda jestem już na tym forum od jakiegoś czasu ale ten dział jakoś dopiero teraz wpadł mi pod mysz Embarassed

Za mną to było tak: w latach 80-tych byłam chyba jedyną aż tak zagorzałą fanką M.T w moim środowisku, przez co narażałam się na podpuszczanie i docinki. Ludzie owszem lubili, ale nie tak jak ja. W domu słuchałam na okrągło jedynej płyty jaką wtedy miałam, czyli ready for romance, czym doprowadzałam mamę do wstrętu, potem kupili mi słuchawki Laughing

Wszystkie ściany i nawet częściowo sufit był zajęty przez plakaty, zdjęcia M.T, i T.A co czasem ulegało zmianie, zwłaszcza gdy mama wracała z wywiadówki, hi hi, wtedy wpadała w nerwicę i ściągała mi to wszystko ale na szczęście nie niszczyła tylko rolowała i chowała, w ja mogłam spokojnie wieszać powtórnie 'gdy emocje już opadły' - jak śpiewa G. Markowski.
Wtedy dla mnie liczyła się tylko muzyka, nie szkoła, dopiero potem zmianom uległy moje priorytety.
Ponieważ pokój mój był przechodni, od ojczyma często słyszałam że nie może patrzeć na te plakaty.
Moi znajomi akceptowali moje zainteresowanie M.T i T.A czasem tylko jak ktoś chciał mi dopiec mówił coś złego, a ja walczyłam jak lwica w obronie dobrego imienia idoli. Dziś mnie to bawi, bo nikogo nie można do niczego przekonywać, zwłaszcza kogoś kto kpi.
Lata minęły, ja dalej kocham tę muzykę, jest to uczucie na całe życie Wink

Mój mąż nie robi mi raczej uwag, ba, nawet ostatnio na urodziny kupił mi odtwarzacz mp3 żebym mogła do woli słuchać Thomasa, czego sam nie podziela, ale przynajmniej nie przeszkadza.
Chwała Niebiosom za internet, dzięki któremu mogę to i owo, i znalazłam ludzi którzy, jak ja rozumieją ten urok głosu Thomasa i wszystko co się z nim wiąże.
Mam nadzieję że nie zanudziłam czytelników, chyba najdłuższym postem.
Pozdrawiam Was wszystkich, niech moc będzie z nami Laughing

Justyna

Aniu, mnie napewno nie zanudziłaś Smile

Fajnie się czyta takie historie Very Happy

Apropo męża, to mnie to dziwi. Jest się fanką Thomasa i ma się męża... To się jest chyba jakoś inaczej fanką. Ja tego nie rozumiem, jak to pogodzić...
Pozdrawiam wszystkich!!!

Gość

Witam wszystkich. Smile

Muszę powiedzieć, że w latach 80, kiedy MT było na topie, ja miałam 10-13 lat i nie byłam ich fanką, chociaż oczywiście skakałam przy ich piosenkach, słuchałam w domu, bo słuchał ich mój brat, mieliśmy jedną z płyt...
Po latach, w 1998 roku przypadkiem trafiłam na VIVI-e na początek programu o ich comebacku. Od razu rozpoznałam Dietera, ale Thomasa, przyznaję, że dopiero po dłuższym zastanowieniu i przyjrzeniu się, że "To przecież on!" Idea

. W międzyczasie puszczano ich stare teledyski i wszystko sobie przypomniałam. No i coś we mnie pękło. Nagle poczułam, że "To jest to!", muzyka z moich wczesnych nastu lat Smile

. Długo nie mogłam zasnąć, a następnego dnia pognałam do sklepu i kupiłam "Back for Good". Odżyły wspomnienia Smile

. Stałam się fanką w wieku 23 lat. Laughing

W sierpniu pojechałam na koncert na Stegny, i ponieważ osoba, z którą miałam jechać wykruszyła się w ostatniej chwili, a nie każdemu chciałam zaproponować wyjazd, bo... niestety, ale zaledwie dla dwóch osób przyznałam się, że zaczęłam ich słuchać... Wink

, więc aby nie zmarnował się bilet wyciągnęłam do Warszawy moją mamę. Laughing

Pojechałyśmy i było super, a mama stwierdziła, że są świetni! Laughing

Oczywiście kupowałam ich kolejne płyty i od czasu do czasu robię sobię sesję "słuchaniową". Cool

Sunniva

Hej Morgane!
Lepiej zacząć późno być fanem niż wcale. Tak mówi staropolskie przysłowie. Very Happy

Czy nadal nie przyznajesz się znajomym, że słuchasz MT i TA?

anna s

Witaj Morgane! Miło, że do nas dołączyłaś, wszak inne staropolskie przysłowie mówi że w kupie siła Smile

Wychodzi mi że mniej więcej jesteś w moim wieku, 1973? (Jeśli to nie tajemnica) Pozdrawiam.

Gość

Problem niejako sam się rozwiązał Wink

, o zespole mało kto pamięta i mogę ich słuchać w swej prywatności, w spokoju i nie muszę prowadzić żadnych rozmów na ich temat. Ale parę razy wspomniałam w gronie bliskich znojomych, że ich lubię, a oni też są moim równolatkami i na ich muzyce się wychowali, i nie było żadnego problemu. Smile

Gość

anna s

Ha, czyli tak prawie trafiłam Wink

Pokolenie wychowane na wspaniałej muzyce lat 80-tych. Gitara

Gość

Rzeczywiście, prawie celnie. Laughing

Nie chcę robić offtopu, proszę o wybaczenie, bo nowa tu jestem, ale muzyka lat 80, do połowy lat 90, to moje młodzieńcze lata, a więc oczywiście wspominam je najmilej, ale masz rację, wtedy to BYŁA MUZYKA i były PIOSENKI. Cool

Gość

Przypomniało mi się jeszcze, że przecież do FANCLUBU, tego oficjalnego się zapisałam i przez trzy lata różne gadżety otrzymywałam. Na żaden zlot do Niemiec jednak się nie wybrałam, bo chyba na pewno Laughing

nie znalazłabym zrozumienia dla mojej pasji Wink

. Tylko jedna osoba o mojej przynależności wiedziała - kolega.

Sunniva

Morgane, a kolega też był fanem, czy tylko rozumiał Twoją pasję?
Szkoda, że się na party nigdy nie wybrałaś, ale to jeszcze nic straconego. Smile

W jakich latach należałaś do fanclubu?

Gość

Sunniva

Nie chodzi o zmuszanie kogokolwiek do słuchania czegokolwiek.
Po prostu czasem jest tak, że wszyscy lub kilkoro domowników lubi tę samą muzykę, a czasem każdy słucha czego innego.
Nawet, jeżeli słucha się czego innego, w rozmowie o muzyce nie ma przecież nic złego. To temat dobry, jak każdy inny.
Dzięki wymianie zdań można przecież zawsze dowiedzieć się czegoś nowego, poznać coś, o czym wcześniej nie miało się pojęcia, odkryć coś dla siebie.
Nieprawdaż?

Gość

Gość